fotogaleria spektakli


W 1905 roku na scenie wybudowanej przy prywatnym domu Józefa Goleni w Krzemienicy, wystawiono sztukę W. L. Anczyca ''Kościuszko pod Racławicami''.

Jest to udokumentowany przekaz naszych ojców. W poprzednim roku obchodziliśmy jubileusz - stulecie teatru krzemienickiego, który od tamtego czasu trwa. W czasie swojego istnienia przechodził różne koleje losu. Chwile mniej i bardziej doniosłe, ale przetrwał nawet te najtrudniejsze wojenne i dalej oddziaływuje swoim bogatym repertuarem nie tylko na życie społeczno - kulturalne mieszkańców wioski, ale całego regionu podkarpackiego.

 Początkowy jego rozwój wiąże się z polityczno - kulturalną działalnością Krzemienickiej Drużyny Bartoszowej. Lata po pierwszej wojnie światowej to dominacja powstałej w 1921 roku Ochotniczej Straży Pożarnej, która oprócz statutowej działalności zajęła się pracą kulturalno - teatralną. W późniejszych latach międzywojennych w działalność teatralną włączyły się powstałe w latach 1930 organizacje młodzieżowe: Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej i Żeńskiej, Ludowe Koło Kobiet, Związek Rezerwistów i inne. Po drugiej wojnie światowej wraz z odbudową kraju ze zniszczeń wojennych zaczyna ożywiać się życie społeczne. Inicjatywę kulturalno - teatralną pierwsza podejmuje jak przystało na placówkę oświatową - szkoła, później istniejące przed wojną organizacje, ale szybko na czele tej działalności pojawia się Związek Młodzieży Wiejskiej, który dalej teatr rozwija i wzbogaca jego repertuar.


Sytuacja politycznych przemian w kraju w latach 1970- 1980 oddziaływuje i na życie mieszkańców Krzemienicy. W twórczości scenicznej następuje lekki zastój, ale już od roku 1980 kolejny raz inicjatywę podejmuje szkoła, a od roku 1990 kontynuację już 85-letniej działalności teatralnej podejmuje zespół aktorów, który przyjmuje nazwę Teatr Dramatyczny ze względu na charakter większości wystawianych sztuk. 

Przez 100 lat swojego istnienia krzemienicki teatr przygotował wiele premier, których ze zrozumiałych względów trudno byłoby dokładnie policzyć. Natomiast można wymienić przedstawienia teatru dramatycznego, który wraz ze stuleciem w obecnym roku ma już 16 lat.

Przez ten okres Teatr Dramatyczny wystawił ponad 30 premier, a każde z przedstawień cieszyło się dużą popularnością i uznaniem widowni. Sztuki są wystawiane po kilka, a nawet kilkanaście razy, co w tradycji wiejskiej jest ewenementem. Początkowo wystawiano je dla mieszkańców Krzemienicy i okolicznych wiosek, ale ciekawy repertuar i poziom artystyczny prezentowany przez krzemienickich aktorów sprawił szeroki rozgłos zespołu, który na premiery zaczął ściągać widzów nie tylko z pobliskich miast Łańcuta, Rzeszowa, Jarosławia i Leżajska, ale i dalszych: Rymanowa, Krynicy, Krakowa itp. Często są to ludzie polityki i kultury, sprawujący wysokie funkcje w hierarchii społecznej mający możliwość dalszego promowania osiągnięć teatru.

Krzemienicki teatr zdobywał liczne nagrody, m.in.: w konkursie organizowanym przez Marszałka Sejmiku WDK w Rzeszowie i KOIW w roku 1997 zajął III miejsce za całokształt przeglądu dorobku kulturalnego Gminy, którego byli reprezentantami, I miejsce w kategorii teatru.

Teatr Dramatyczny nie zamyka się tylko na krzemienickiej scenie. Wystawia sztuki na wyjazdach, propagując kulturę teatru w podkarpackich wioskach. Do bardziej udanych należy zaliczyć występy w łańcuckim ''Sokole'', w sali teatralnej przy kościele farnym w Łańcucie, w Białobrzegach, Czarnej, Kraczkowej, Krasnym, Kielanówce, Nosówce itp.

 W repertuarze teatru są sztuki historyczno - patriotyczne, religijne i obyczajowe o silnych akcentach etyczno - moralnych np.: ''Kościuszko pod Racławicami'', ''Dramat bez nazwy'', ''Jurek- czyli obrona Lwowa'', ''Otto Schimek'', ''Za co Go skazali?'', ''Skąd nasz ród'', ''Dwa teatry'', ''Kowal, pieniądze i gwiazdy''.

Integracja europejska, otwarcie granic i wiążąca się z tym wielokulturowość, oprócz pozytywów niosą ze sobą pewne zagrożenia dla naszej tożsamości. W sztuce Korzeniowskiego ''Wąsy i Peruka'' krzemieniccy aktorzy przekazali widzom przesłanie: ''To czy zachowamy tożsamość w integrującej się Europie od nas samych będzie zależeć''.

Osobny rozdział w repertuarze teatru stanowią komedie. Fredro, Korzeniowski, Bałucki, to autorzy najczęściej prezentowani na krzemienickiej scenie.

Niewiele jest miejscowości, które mogą się poszczycić posiadaniem teatru o tak bogatej stuletniej tradycji. Teatr Dramatyczny jest zaś szczególny, skupia bowiem ludzi różnych profesji i zawodów i w różnym wieku. Tutaj na próbach i na scenie spotykają się pokolenia: ojcowie i dzieci, dziadkowie i wnuki, a dla wszystkich praca w teatrze jest pasją. Pasją tworzenia sztuki, która pod względem różnorodności tematycznej i możliwości oddziaływania na bardzo szerokie środowisko, jest sztuką najbogatszą i najbardziej widowiskową.

W okresie minionych 100 lat krzemienicki teatr miał wielu kierowników i reżyserów, którzy z poświęceniem tej sztuce się oddali, wśród nich: Józef Golenia, Józef Kluz, Julia Turzyńska, Antoni Baran, Stanisława Kluz, ks. Stanisław Duda. Teatr Dramatyczny założył i prowadzi obecnie Zygmunt Kluz, były dyrektor Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w Krzemienicy - obecnie emeryt. To jego energia, znajomość warsztatu teatru i umiejętność zjednania grupy ludzi sprawiły, że wystawiane sztuki są zaskoczeniem dla widzów przyjezdnych, a dla mieszkańców to zawsze oczekiwane premiery.

 

GOKiR Czarna wykorzystuje cookies, które są umieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo zmienić te ustawienia, korzystając z ustawień przeglądarki internetowej.